عيـــــــــد ميــــــــلادى .. .. بقلمى

عيـــــــــد ميــــــــلادى .. .. بقلمى







كانت بداية قصتى حين ولدت أنى بكيت
ورسمت بسمه للمحبين فسعدت
وفى حضن امى قد ارتميت
فكان الحنان ومن حبها ارتويت
فلكم سهرت وتعبت وكم انا ارتحت
وجاء يوم فيه قد ولدت .. وللعشرين قد اتممت
فاشتاق قلبى لامى ولامى قد ذهبت
اشتاق لحضنها ولدفئها فعنها كم بعدت
امى لا اقوى نادينى فلحبك كم احتجت
اريد منكى النور .. فانى قد عميت
يااأمى لا ارى نورا .. وغير الظلام ما رأيت
فاعطتنى نورها .. فادركت
فيااأمى سامحينى .. قالت حبيبى قد سامحت

وقالت اصحابك بالباب ..فقد جاؤو .. فسعيت




فوجدت الكل جاء ... وكل من هاجرت
فقد اشتاقولى .ولعيونهم كم انا اشتقت
وكم حن قلبى للقائهم ..فكم عنهم قد بعدت
وتذكرت عتبات دارهم فكم عليها قد لعبت
وكم بتنا على حب وكم سهرت
فلا تتركونى فكم على صحبتكم قد حرصت
لا تخونكم الايام ان بعدت .. فقلبى معكم وروحى ان مت
فقالو افرح وغنى .. فهذا يومك .. فغنو ..فما احلى منهم قد سمعت


غني ياقلبى ليهم .. غنى غنى غنى
يا طيور الحب غنى .. لاصحابى وقليلهم تملى
انى عمرى ما هنساكم ولا تبعد قلوبكم عنى
دا انتو قلبى وانتو روحى ..وروحى مش هتتخللى عنى
ياااه ياايام زمان تعالى .دا احنا ياما تعبنا من الليالى
ياااه كم يوم فرحنا وكم يوم بكينا .. ياترى كم يوم حوالى
تعال ياصحبى وصديقى .. تعال دا ان ت حالك هو حالى
تعالى نفرح شويه ده انهارده عيد ميلادى
يانجوم فى السما يتلالى ... خدينا فوق فوق فى العلالى
دا انا نفسى اكون ويا القمر واقوله كل اللى فى بالى
ردت نجوم السما وقالت انت قمرنا . وانت حبييبنا وانت الغالى



ااااااااااااااااااااااااااااه
وافتكرت القمر افتكرت حبيبى




افتكرت عمرى وروحى ..افتكرت حبيبى اللى بيداوى جروحى
ازاى افرح من غيره .. ده هو عيــــــــــــــد ميـــــــلادى
روروحت اوام عالمكان اللى كان ... كل حب وامانى
روحت اششوف حبيبى .. وياترى هشوف عينيه تانى
نفسى اقوله ازيك حبيبى .. ازيك .. ده انهارده الفرحه مشش سيعانى
روحت فعلا هنااااااااااااااك .. وفعلا لقيت حبيبى
لقيته قاعد بيبكى .. ومن بكاه بكانى
معرفتش أقوله ازيك .. ودمعته حرقانى
قربت منه ومسحت دموعه .. وقولتله ليه البكا يا عمرى وحنانى
ليه بتبكى ..فى عيد ميلادى
معرفش ايه اللى حصلى وجرى ايه للسانى
بصيت لعينيه ..... لقيتها بتقولى كلاااااااام تانى




وقفت امامها ونظرت اليها وهى تنظر الى الارض ومعها ورده حمراء لا ادرى هل مبلله بدموعها ام بدموع السماء .. فوجدت الحزن فى السناء رايتها تبكى وبكائها يغرقنا .. وفجاه ..سقطت الورده من يديها .. فسقطنا معها . فنظرت عينى الى عينها .. وتكلمت العيون وشعرت بابتسامتهالكنها ابتسامه اخفتها الدموع . فقلت لها هل سقط الحب كما سقطت الورده .. قالت لا فقلت لما تبكى هل اصبح حبنا وهم وخيال .. قالت ان كان حبك وهم فانا صادقه معك وان كان حقيقه فانى لك ولا اكون الا لك

حبيبــــى انت قلبى أنت روحى ......... انا وانت سواءء
يعاتبنى قلبى عن غيابك .......ززويشتاق الى اللقاء
وحين اراك .. فكانى امسكت بنجوم السناء
حبيبى فاعذرنى على هذا البكاء
وخذ قلبى على فراش من حرير ..فتقبل منى ذالك الاهداء
حبيبتى
يامن احببتك فكان منكى الود والصفاااء
يامن احببتك فصرتى لى الماء والهواء
يامن احببتك لنعانق بحبنا نجوم السماء
يامن احببتك فاعطيتنى طعما اخرا للأشياء
يامن احببتك لتروى اراضيا الجرداء يامن اعطيتنى الدفء فى الصيف وفى الشتاء
يامن اخلصتى قلبى من الجفاء
حبيبتى حين تعبت تكون انتى الدواء
حبيبتى عجز عن وصفك الشعراء
وها أنا اعجز عن سر البكاء .. حبيبتى فلما البكاااااااااااء
بكيت لانى أحبك ولكنى سارحل الى حب رب السماء
الى حب من جمعنا .. ونرجو منه ان يكون لنا لقاء
فبكيت
فقالت لما البكاء
فقولت ........ ابكى على الدنيا .. فكيف بدون الحب تكون الحياه ام كيف
تبتسم الشفاه...فمتى... متى تكون شمس اللقاء ؟!
وهنا .. تذكرت بدايه قصتى انى بكيت ..وكانت نهايتها البكاء





بقلمى / محمد فتحى "(ميدو"""""